Beschadiging montuur geen fout van ondernemer

De Geschillencommissie Zorg




Commissie: Optiek    Categorie: (On) zorgvuldigheidSchade    Jaartal: 2022
Soort uitspraak: bindend advies   Uitkomst: ongegrond   Referentiecode: 144876/168607

De uitspraak:

Waar gaat de uitspraak over?

Bij het plaatsen van nieuwe brillenglazen is het montuur ernstig beschadigd. De consument was vervolgens niet tevreden met de nieuwe brillenglazen die in een eigen montuur zijn gezet.

Volgens de ondernemer betrof het oude monturen die niet bij de ondernemer zijn aangeschaft. De consument wilde per se geen nieuw montuur aanschaffen. Het breken van het montuur is volgens de ondernemer een gevolg van de leeftijd van het montuur.

Naar het oordeel van de commissie is niet gebleken dat de ondernemer een fout heeft gemaakt. De breuk van het montuur is een aan het montuur klevend risico. De ondernemer had de consument wel moeten waarschuwen voor het risico op beschadiging, maar de consument heeft geen schade geleden door het uitblijven van deze waarschuwing. Dat de nieuwe brillenglazen niet bevielen, is geen gevolg van een fout van de ondernemer, aangezien het dezelfde brillenglazen betreft als de consument al had. De klacht is ongegrond.

De uitspraak

Onderwerp van het geschil
Het geschil vloeit voort uit een in januari 2016 respectievelijk september 2021 tussen partijen tot stand gekomen overeenkomst. De ondernemer heeft zich daarbij verplicht tot het leveren van glazen in een door de consument aangeleverd montuur en het verrichten van overeengekomen.

De overeenkomst is uitgevoerd in of omstreeks januari 2016 respectievelijk september 2021.

Het geschil betreft de vraag of de ondernemer aansprakelijk is voor door de consument geleden schade.

De consument heeft de klacht voorgelegd aan de ondernemer.

Standpunt van de consument
Voor het standpunt van de consument verwijst de commissie naar de overgelegde stukken. In de kern komt het standpunt op het volgende neer.

De consument is in 2016 met de ondernemer overeengekomen dat nieuwe kunststof brillenglazen geplaatst zouden worden in een door de consument zelf aangeleverd montuur.

In 2018 zijn de glazen onder garantie vervangen omdat een coating losliet.

In 2021 liet de coating wederom los. Om herhaling met het probleem met de coating te voorkomen zou vervolgens, wederom onder garantie, mineraal glas in het montuur geplaatst worden. Bij die nieuwe glazen zou de overgang tussen leesgedeelte en het gedeelte voor veraf aangepast worden. Volgens de ondernemer waren daar geen extra kosten aan verbonden. Uiteindelijk is daarvoor wel € 100,– extra in rekening gebracht.

Bij het plaatsen van de nieuwe glazen is het montuur onherstelbaar beschadigd, de rand van het montuur is gebroken. Volgens de ondernemer was de consument vooraf gewaarschuwd voor de risico’s, reden waarom de ondernemer niet verantwoordelijk zou zijn voor de vernieling. De consument is echter nooit gewaarschuwd.

De nieuwe glazen zouden vervolgens geplaatst worden in een eerder door de consument gebruikt montuur, dat daarvoor eerst hersteld diende te worden. Dat zou kosteloos gebeuren, maar de ondernemer heeft uiteindelijk € 100,– in rekening gebracht.

Omdat de consument aanmerkelijk slechter zag met de nieuwe glazen heeft hij vervolgens elders een nieuwe oogmeting laten doen. Daar werd een afwijking in de door de ondernemer gehanteerde afstand tussen pupil en brillenglas vastgesteld.

Het is vervolgens niet mogelijk gebleken om in der minne een oplossing te bereiken.

Volgens de consument is de ondernemer tweemaal toerekenbaar tekort geschoten in de nakoming van in 2021 gemaakte afspraken. Het betreft in de eerste plaats de afspraak dat de ondernemer de garantie-glazen in het Silhouettemontuur zou plaatsen en in de tweede plaats de afspraak dat de ondernemer de vervangende glazen in het titanium-montuur zou plaatsen.

De ondernemer heeft zich verbonden om het Silhouettemontuur met daarin geplaatst de garantieglazen te verzorgen. Het montuur is daarbij onherstelbaar beschadigd, waarmee nakoming niet langer mogelijk is. De consument is vooraf niet op dit risico gewezen.

Bij de plaatsing van de glazen in het titanium-montuur heeft de ondernemer de tweede garantieglazen met een aanzienlijke PD-afwijking afgeleverd, hetgeen onkundige nakoming van de afspraak betekent. Als het slijpen van de glazen ten behoeve van plaatsing in het Silhouettemontuur tot gevolg had dat plaatsing in het titanium-montuur niet meer mogelijk was zonder Pd-afwijking, is dat een omstandigheid die voor rekening van de ondernemer komt. De consument hoeft immers geen bril te verwachten waarmee hij niet goed ziet. De twee garantie-glazen zijn onbruikbaar geworden.

Ter zitting heeft de consument verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd.

Nadat voor de tweede maal de coating van de kunststof glazen beschadigd was, bleek het mogelijk om nogmaals onder garantie glazen geleverd te krijgen, ook in mineraal glas. Daar zouden geen kosten aan verbonden zijn. Vervolgens heeft de ondernemer daar toch € 100,– voor in rekening gebracht. De consument was het daar niet mee eens, maar heeft het bedrag toch betaald om van de discussie af te zijn.

Het Silhouettemontuur is uit 2016, net voor het laten aanmeten van de glazen door de consument gekocht in Frankrijk. Volgens de ondernemer kon nadat de coating weer beschadigd raakte alles. Alles was mogelijk, ook het plaatsen van mineraal glas. De consument is uitdrukkelijk niet gewaarschuwd voor enig risico op beschadiging van het montuur.

Toen het Silhouettemontuur gebroken was, heeft de ondernemer aangegeven dat prachtige nieuwe monturen beschikbaar waren. De consument gaf echter de voorkeur aan een eerder door hem gedragen montuur. Het betrof een prijzig montuur, dat op zich nog goed te gebruiken zou moeten zijn, als het gerepareerd was. De ondernemer heeft ernaar gekeken, de glazen zouden zonder problemen passend gemaakt kunnen worden.

De consument heeft uiteindelijk elders andere glazen besteld, met in grote lijnen een sterkte die niet veel afwijkt.

De consument heeft erg veel tijd besteed aan het conflict met de ondernemer, wat naar de mening van de consument gecompenseerd zou moeten worden.

De consument verlangt dat vastgesteld wordt dat de ondernemer tekort is geschoten in de nakoming van haar verplichtingen, en vervolgens vaststelling van een aan de consument te betalen schadevergoeding.

Ook wenst de consument vastgesteld te zien dat de ondernemer ten onrechte extra bedragen in rekening heeft gebracht, die niet verschuldigd zijn en daarom terugbetaald moeten worden.

De consument verlangt betaling van € 784,–, bestaande uit een vergoeding voor de onbruikbare garantieglazen ad € 484,–, vergoeding van schade betreffende het vernielde Silhouettemontuur ad € 100,-, compensatie van tijdverlies ad € 100,– en terugbetaling van de onterecht in rekening gebrachte factuur ad € 100,–.

Standpunt van de ondernemer
Voor het standpunt van de ondernemer verwijst de commissie naar de overgelegde stukken. In de kern komt het standpunt op het volgende neer.

De door de consument geclaimde bedragen zijn onterecht. Het betreft schade aan een bestaand, niet door de ondernemer geleverd Silhouettemontuur, waar op 20 januari 2016 voor de eerste keer glazen in zijn gezet. De werkelijke leeftijd van het montuur is ons onbekend.

Wel heeft de ondernemer in de jaren hierna defecte onderdelen vervangen bij de bril. Reparaties aan of nieuwe glazen zetten in een eigen bestaand montuur van een consument is altijd op eigen risico en dat wordt door de ondernemer altijd vermeld.

Binnen de garantie termijn heeft de consument gratis nieuwe glazen gekregen wegens coating problemen. Toen de consument meer dan vijfeneenhalf jaar na aankoopdatum van de glazen nogmaals aanspraak wilde maken op garantie heeft de ondernemer aangegeven dat dat niet kan, maar uit coulance is aangeboden dit voor € 100,– uit te voeren, samen met een aanpassing van de hoogte. De consument heeft de factuur voor dit bedrag voldaan.

Helaas is het montuur bij montage bezweken. De consument was niet bereid een ander passend montuur aan te schaffen, maar wilde de glazen in een bestaand Lunor montuur uit 2010 laten plaatsen. Dit montuur was al enige malen gelast in het verleden en ook nu was dit montuur gebroken. De ondernemer heeft wederom uit coulance de kosten voor een titanium las op zich genomen en op de best mogelijke manier de reeds op Silhouette vorm geslepen glazen in het bestaande Lunor montuur gezet. Omdat de consument zelf per se geen ander montuur wilde aanschaffen en zelf per se de glazen in zijn oude montuur wilde laten zetten, is een afwijking ten gevolge daarvan volgens de ondernemer niet de verantwoordelijkheid van de ondernemer.

De ondernemer is daarom van mening dat zij al meer voor de consument gedaan heeft dan van haar verwacht kon worden en dat alle geclaimde schade bedragen onterecht zijn.

Ter zitting heeft de ondernemer verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd.

Naar aanleiding van de klacht van de consument met betrekking tot de coating bleek dat dit nog steeds onder garantie van de leverancier viel. Omdat de positie van het glas op verzoek van de consument enigszins aangepast diende te worden is met de consument een bijdrage van € 100,– afgesproken. De ondernemer heeft dat bedrag in rekening gebracht. Er is geen bewijs van de afspraak, wel heeft de consument het bedrag gewoon betaald.

De ondernemer heeft zoals gebruikelijk de consument uitdrukkelijk gewaarschuwd dat bij het plaatsen van de mineralen glazen het montuur stuk zou kunnen gaan. De ondernemer heeft dat niet schriftelijk gedaan.

Het betreffende montuur gebruikte de consument al een aantal jaar, waarbij er ook al reparaties hebben plaatsgevonden. De ondernemer acht zich niet verantwoordelijk voor het kapot gaan. Dat was een gevolg van de leeftijd van het montuur.

De ondernemer heeft geprobeerd de consument tevreden te houden dan wel tevreden te maken, waarbij de ondernemer al erg ver is gegaan.

Beoordeling van het geschil
De commissie heeft het volgende overwogen.

Tussen de consument en de ondernemer is afgesproken dat de ondernemer opnieuw onder garantie glazen zou plaatsen in het Silhouettemontuur van de consument. Volgens de ondernemer is de consument daarbij gewaarschuwd voor het risico op schade. Het is de commissie echter niet gebleken dat de consument uitdrukkelijk gewaarschuwd is voor schade.

De consument had het Silhouettemontuur in september 2021 al ruim vijfenhalf jaar. Het materiaal van het betreffende montuur verliest in de loop der jaren flexibiliteit. De commissie acht het dan ook aannemelijk dat sprake is van een aan het montuur klevend risico op breuk. Het is de commissie niet gebleken dat de ondernemer een fout heeft gemaakt.

De ondernemer had de consument moeten waarschuwen voor het risico op beschadiging. Dat neemt niet weg dat de commissie van oordeel is dat de consument niet gedupeerd is door de breuk.

Immers, als de consument zou hebben gehoord dat er sprake was van een risico op breuk had de consument de keuze gehad tussen het nemen van het risico op breuk (welk risico dan gerealiseerd zou zijn) of het verder ongebruikt laten van het montuur. In beide gevallen had het montuur geen waarde meer gehad voor de consument. Daarom is de commissie van oordeel dat de consument geen schade heeft geleden door het uitblijven van de waarschuwing door de ondernemer.

De consument heeft minerale garantieglazen ontvangen. Met deze glazen, geplaatst in een ouder montuur van de consument, kon de consument niet voldoende zien. Dat is immers de reden geweest dat de consument zijn ogen door derden heeft laten nameten. De commissie is er niet van overtuigd dat het slechter zicht van de consument een rechtstreeks gevolg was van een aan de ondernemer toe te rekenen fout. De garantieglazen weken immers niet af van de glazen, die de consument al vijfenhalf jaar had. Dat is immers de essentie van garantieglazen, de leverancier levert op basis van de garantie immers geen glazen met een ander sterkte of een andere opbouw.

Inmiddels heeft de consument in het oude montuur andere glazen laten plaatsen, waarmee hij wel goed ziet. Dit betreft echter glazen met een andere sterkte. De commissie is van oordeel dat de ondernemer vijfenhalf jaar na de levering van de oorspronkelijke glazen niet gehouden kan worden om deze nieuwe glazen met een andere sterkte aan de consument te vergoeden.

De consument was het niet eens met de door de ondernemer in rekening gebrachte extra kosten ad
€ 100,–. Die onvrede van de consument op dat punt heeft er echter niet toe geleid dat de consument de rekening uitdrukkelijk onder protest betaald heeft. De betaling kan daarom als erkenning worden gezien. Daarom is de commissie van oordeel dat er geen grond is tot terugbetaling van het bedrag van € 100,–.

De commissie begrijpt dat het geschil de consument aangegrepen heeft, dat hij veel tijd en energie heeft gestoken in de communicatie met de ondernemer en dat sprake is van een ruime mate van ergernis. De commissie is echter van oordeel dat de consument onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat hij ook daadwerkelijk schade heeft geleden. De commissie ziet dan ook geen grond om enige schadevergoeding toe te kennen.

Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht ongegrond is.

Derhalve wordt als volgt beslist.

Beslissing
Het door de consument verlangde wordt afgewezen.

Aldus beslist door de Geschillencommissie Optiek, bestaande uit mr. F.H.C.M. van Schaijk, voorzitter, R.F. Sikking en J.M.A. van Haren, leden, op 27 juni 2022.