Commissie: Uiterlijke verzorging
Categorie: Huidverzorging
Jaartal: 2017
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
107994
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil vloeit voort uit een op 23 juni 2016 door de ondernemer bij de consument uitgevoerde behandeling (verwijderen tatoeages), waarvoor door de consument een prijs is betaald van € 75,–.
De consument heeft op 28 juni 2016 de klacht schriftelijk voorgelegd aan de ondernemer.
Standpunt van de consument
Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.
Ik heb aan de behandeling bij de ondernemer een zware verbranding opgelopen. Hierdoor ben ik vier weken ziek geweest, waarvan twee heel erg. Ik heb veel kosten moeten maken doordat ik niet kon werken. Ook heb ik de nodige wondzorgkosten gehad en heb ik meerdere zware kuren antibiotica moeten gebruiken. Ik heb nu een flink litteken wat blijvend is en een halve tatoeage die weer heel donker is geworden doordat de huid zo verbrand is geweest. Verder is mijn vakantie door de verbranding totaal verziekt en kom ik ook nooit meer van mijn tatoeage af omdat er zoveel beschadigde huid zit thans. Ik heb de ondernemer verder verzocht om te bezien of wij gezamenlijk tot een oplossing zouden kunnen komen, maar ik heb nooit meer iets van de ondernemer gehoord.
Ter zitting heeft de consument verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd.
Ik heb een blijvend litteken aan mijn enkel. De huid is daar beschadigd. Ik weet niet of er nog een behandeling aan de enkel en het litteken kan plaatsvinden. Direct na de behandeling bij de ondernemer op 23 juni 2016 was sprake van blaarvorming, hetgeen een behoorlijke brandwond is geworden. Ik werk bij [naam werkgever] en moet tijdens de uitoefening van mijn werk zogenaamde kistjes dragen; dat is verplicht. Met de forse brandwond op mijn enkel lukte dat dus niet. Ik ben zo’n vier weken uit de running geweest en de wond heeft er ongeveer zes weken over gedaan om enigszins te herstellen. De wond is lang vochtig gebleven met korstjes eromheen. Hoeveel loonschade ik heb geleden weet ik niet; ik heb mijn loonstroken daar niet op nagekeken. Wel meen ik dat als je in de ziektewet zit je maar 70% van je salaris krijgt. Ik ben ook bij mijn huisarts langs geweest en die heeft gezegd dat zowel mijn rug als mijn enkel verbrand waren en dat de stand van de laser veel te hoog moet zijn geweest. Ik heb meerdere berichten en ook nog een brief gestuurd aan de ondernemer, maar nooit iets gehoord. Dan zouden wij er wellicht samen zijn uitgekomen. Ik ben teleurgesteld in de houding van de ondernemer. Voor wat betreft mijn schade merk ik op dat ik voor 50% bij [naam werkgever] werk en voor 50% mijn eigen schoonheidssalon heb. Ik heb een week of vier niet in mijn eigen salon kunnen draaien en ook niet mijn werkzaamheden bij [naam werkgever] kunnen uitvoeren. Verder zal ik moeten bekijken of en zo ja welke behandeling ik moet krijgen om mijn enkel te laten fatsoeneren. Ten slotte heb ik een hoop ellende en ongerief en met name heel veel pijn gehad door de brandwond. Ik ben uiteindelijk niet naar het brandwondencentrum geweest omdat dat pas zinvol zou zijn als de huid volledig hersteld zou zijn. Of herstel van de huid plaats zou kunnen vinden is niet duidelijk. Dat is twijfelachtig omdat de huid daar heel dun is geworden. Ik heb ook geen idee wat dat aan behandelingen nog zou moeten gaan kosten.
De consument verlangt een schadevergoeding van € 2.500,– door de ondernemer; gelet op de blijvende schade en alle kosten die het heeft meegebracht en de extra kosten om het te laten herstellen wordt het door de consument op dat bedrag gesteld.
Standpunt van de ondernemer
Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt.
De consument is een collega schoonheidsspecialist van mij. Omdat zij twee tatoeages heeft waarvoor zij al herhaaldelijk was behandeld in een andere salon/kliniek zonder gewenst resultaat, besloot de consument om ook haar tatoeage bij mij te laten behandelen met een laser (waarmee ik eerder al een pigmentvlekje in haar gezicht had weggehaald). Op 23 juni 2016 heeft de behandeling plaatsgevonden. Een beschadigde huid (de behandelde huid is na behandeling met laser altijd een wond) dient te allen tijde schoon te worden behandeld. Ik heb de behandeling uitgevoerd op de laagste geadviseerde stand aangezien het de eerste keer voor mij was dat ik de tatoeage behandelde. De behandeling is prima verlopen. De reactie die wij op dat moment zagen was normaal. Er kunnen op de dag van de behandeling altijd wat blaren ontstaan door de warmte. Heel belangrijk is om de wond die ontstaat na de behandeling goed schoon te houden. Er mag geen vuil bij komen om te voorkomen dat deze gaat ontsteken. De eerste reactie op de behandeling kwam op 25 juni 2016 via een messengerbericht. Er zat een foto bij waarbij de rug erg rood was en de tatoeage op de enkel vertoonde enkele blaren. Op 28 juni 2016 ontving ik via messenger het bericht dat er wondvocht uitliep en dat het pijn deed. De consument ging ermee naar de dokter. In dat geval ook de beste stap. Ik heb ook met de consument meegedacht wat de eventuele oorzaak geweest kan zijn geweest. Waarschijnlijk is dat er een infectie is opgetreden. Ik bestrijd dat de instelling van de laser verkeerd is geweest. Deze stand zet ik geregeld zonder problemen in bij tatoeages op enkels en zelfs op polsen en vingers waar een tatoeage verwijderd kan worden. Op 13 juli 2016 geeft de consument aan dat zij, nadat de wond geheeld is, naar het brandwondencentrum zal moeten gaan voor een hersteloperatie. Ik heb de brancheorganisatie gebeld, alsmede mijn verzekeringsadviseur voor advies. Er werd aangegeven te wachten op een actie vanuit de consument. Op 15 augustus 2016 vraag ik aan de consument hoe het met haar gaat. Ik krijg een foto waarop te zien is dat de wond geheeld is, maar er wel inkt te zien is en wat littekenweefsel. Mijn vraag aan de consument was of zij nog verder behandeld zou worden waarop ik echter nooit meer antwoord gehad heb. Totdat er een brief kwam waarin zij mij aansprakelijk heeft gesteld. De consument geeft aan dat zij veel kosten heeft gehad, maar ik heb daar verder nooit iets over gehoord dan wel een specificatie van gezien.
Ter zitting heeft de ondernemer verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd.
Ik verwijder regelmatig met de laser tatoeages. Ik ben daarvoor ook opgeleid. Ik heb gehandeld zoals ik altijd klanten behandel. Wat er na de behandeling is gebeurd weet ik niet. Het verwijderen van een tatoeage heeft meerdere behandelingen nodig, zeker 10 à 12 behandelingen. De behandeling bij mij was de eerste keer. Ik weet niet wat ik fout heb gedaan. Volgens mij was de instelling van de laser goed.
Deskundigenrapport
De door de commissie ingeschakelde deskundige heeft blijkens haar rapport, voor zover thans van belang, het volgende vastgesteld.
Doordat waarschijnlijk de blaren zijn opengegaan is de wond gaan ontsteken. Laseren op de onderbenen (enkel) is risicovol aangezien de genezing hier heel traag is (uiterste punt van de grote bloedsomloop, dit is ver van het hart). Men moet dus altijd zorgen dat er geen wond kan ontstaan. Dit is hierbij wel gebeurd en hierdoor heeft de genezing, mede door de ontsteking, lang geduurd.
Naar het vaktechnisch oordeel van de deskundige is de omvang van de geconstateerde gebreken ernstig te noemen. Het litteken kan alleen chirurgisch worden verwijderd en dat moet de consument dan wel willen ondergaan. Zo niet, dan kan er micro needling worden toegepast, om de acht weken, circa drie keer. Het weglaseren van de tattoo is volgens de deskundige in twee of hooguit drie sessies volbracht met een zogenaamde Pico laser. De kosten daarvoor zijn ongeveer € 100,– per behandeling. De kosten voor het chirurgisch verwijderen van het litteken moeten worden nagevraagd.
Beoordeling van het geschil
De commissie heeft het volgende overwogen.
De vraag is of de ondernemer toerekenbaar verwijtbaar/onzorgvuldig heeft gehandeld bij de behandeling van de consument en daardoor jegens haar aansprakelijk en schadeplichtig is. De commissie meent dat die vraag bevestigend dient te worden beantwoord. Vaststaat dat de laserbehandeling van meer in het bijzonder de enkel van de consument door de ondernemer heeft geleid tot een brandwond die is gaan ontsteken waardoor de consument de schade, ellende en ongerief heeft geleden en ervaren. De behandeling had niet tot dat resultaat mogen leiden, zoals ook door de deskundige is vastgesteld; men moet er altijd voor zorgen dat er geen wond kan ontstaan. Wat er al zij van de door de ondernemer gekozen laserinstellingen, duidelijk is dat het bij de consument is misgegaan met een brandwond (en vervolgens een ontsteking van die wond) tot gevolg. Voor die daardoor ontstane (gevolg)schade is de ondernemer jegens de consument aansprakelijk en schadeplichtig. De consument heeft echter haar loonschade (gederfde inkomsten) zowel in haar hoedanigheid van zelfstandig schoonheidsspecialiste als werkneemster bij [naam werkgever] op geen enkele wijze aangetoond en nadergeconcretiseerd, zodat de commissie daaraan voorbijgaat, mede in het licht van de betwisting door de ondernemer. Ter zake eventuele toekomstige behandelingen van de enkel van de consument bestaat vooralsnog geen enkele duidelijkheid en/of indicatie, noch qua soort behandelingen noch qua kosten, zodat de commissie daaraan ook voorbijgaat. De commissie kan derhalve geen oordeel geven over deze mogelijke schadeposten. Wat resteert zijn de kosten van ongerief, ellende en ondergane pijn, alsmede van de ontsiering door littekenweefsel rond de tatoeage op de enkel van de consument. De kosten van immateriële schadevergoeding worden door de commissie naar redelijkheid en billijkheid vastgesteld op € 500,–. Ook is de commissie van oordeel dat terugbetaling van de door de consument aan de ondernemer betaalde kosten voor de behandeling van € 75,– redelijk is. Dat betekent dat de commissie onder de gegeven omstandigheden een schadevergoeding van € 575,– aan de consument zal toekennen, te betalen door de ondernemer.
Op grond van het voorgaande acht de commissie de klacht van de consument gegrond zodat de ondernemer eveneens gehouden is om het door de consument betaalde klachtengeld van € 52,50 te vergoeden.
Derhalve wordt als volgt beslist.
Beslissing
De ondernemer betaalt aan de consument een schadevergoeding van in totaal € 575,–. De betaling dient plaats te vinden binnen één maand na de verzenddatum van dit bindend advies.
Indien de betaling niet tijdig plaatsvindt, betaalt de ondernemer bovendien de wettelijke rente over dat bedrag vanaf de verzenddatum van dit bindend advies.
Bovendien dient de ondernemer overeenkomstig het reglement van de commissie een bedrag van
€ 52,50 aan de consument te vergoeden ter zake van het klachtengeld.
Overeenkomstig het reglement van de commissie is de ondernemer aan de commissie als bijdrage in de behandelingskosten van het geschil een bedrag van € 100,– verschuldigd.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Uiterlijke Verzorging op 19 mei 2017.