Commissie: Ziekenhuizen
Categorie: (On) zorgvuldigheid
Jaartal: 2022
Soort uitspraak: bindend advies
Uitkomst: ongegrond
Referentiecode:
107376/130701
De uitspraak:
Waar gaat de uitspraak over
De cliënt is na een operatie aan zijn darmen opgenomen en volgens hem zijn de krammen toen te vroeg, te snel en onterecht in één keer verwijderd. De cliënt was opgenomen vanwege extra lichaamsvet en 30kg vocht en daarom had de verpleegster na het verwijderen van de eerste kram al moeten stoppen. Door deze fout heeft de cliënt een half jaar thuisgezeten, hij eist een schadevergoeding. Volgens de zorgaanbieder konden de krammen niet langer blijven zitten omdat er te veel spanning op was gekomen en ze anders hadden kunnen scheuren of in de huid groeien. Door het overgewicht van de cliënt is de huid gaan trekken aan de wondranden, ook als de krammen niet verwijderd waren was de wond opengesprongen. De vertraging in het herstel is te wijten aan de slechte conditie van de cliënt, niet aan de zorg. De commissie oordeelt dat de krammen niet te vroeg zijn verwijderd. De klacht is ongegrond.
Volledige uitspraak
In het geschil tussen
[Cliënt], wonende te [woonplaats]en
Stichting Sint Antonius Ziekenhuis, gevestigd te Nieuwegein
(hierna te noemen: de zorgaanbieder)
Behandeling van het geschil
Partijen zijn overeengekomen dit geschil bij bindend advies door de Geschillencommissie Ziekenhuizen (verder te noemen: de commissie) te laten beslechten.
De commissie heeft kennisgenomen van de overgelegde stukken.
De behandeling heeft plaatsgevonden op 10 januari 2022 te Utrecht. De cliënt heeft fysiek zijn standpunt nader toegelicht. Namens de zorgaanbieder is de gemachtigde, [naam], verschenen die via videoverbinding het standpunt van de zorgaanbieder nader heeft toegelicht.
Onderwerp van het geschil
De cliënt heeft de klacht voorgelegd aan de zorgaanbieder.
Het geschil betreft het verwijderen van de krammen na de darmoperatie van de cliënt.
Standpunt van de cliënt
Voor het standpunt van de cliënt verwijst de commissie naar de overgelegde stukken. In de kern komt het standpunt op het volgende neer.
De cliënt is geopereerd aan zijn darmen. Na de operatie zijn de krammen te vroeg, te snel en in één keer verwijderd waardoor de wond is opengesprongen. Als de krammen een week later waren verwijderd, was er niets aan de hand geweest.
Omdat de cliënt was opgenomen omdat hij 30 kilo vocht vasthield en extra lichaamsvet had, had de verpleegster na het verwijderen van de eerste kram al moeten stoppen. De verpleegster is doorgegaan tot de navel en dat stuk is opengesprongen. De krammen onder de navel zijn een week later verwijderd en dat is goed gegaan.
Als gevolg van de fout heeft de consument een half jaar thuisgezeten.
De consument vordert een schadevergoeding van € 7.200,–.
Standpunt van de zorgaanbieder
Voor het standpunt van de zorgaanbieder verwijst de commissie naar de overgelegde stukken. In de kern komt het standpunt op het volgende neer.
De cliënt is op 4 oktober 2020 geopereerd en de krammen zijn op 17 oktober 2020 verwijderd. De volgorde van het verwijderen van krammen wordt aan de inzichten van de arts overgelaten, daarover is niets vastgelegd in protocollen. Het anders doen had niet voorkomen dat de wond was gaan wijken. Er was zoveel spanning op gaan staan dat de resterende nietjes erdoorheen gescheurd zouden zijn.
Volgens protocol dienen de krammen na 10-14 dagen te worden verwijderd omdat binnen deze termijn een wond normaliter genezen is. De krammen mogen niet te lang blijven zitten omdat deze anders in de huid kunnen groeien. Als er na 14 dagen nog geen wondgenezing is dan zegt dat iets over de fysieke toestand van de patiënt en niets over het moment of de manier waarop de nietjes moeten worden verwijderd. Door de morbide obesitas van de cliënt was er onvoldoende doorbloeding in het (vet)weefsel en verliep de wondgenezing zeer traag.
Als de nietjes later zouden zijn verwijderd was de wond nog steeds opengesprongen. De huid geneest tussen de hechtingen, niet door de hechtingen. Door het zeer grote overgewicht gaat er ook gewicht trekken aan de wondranden, wat de genezing ook nog eens ernstig belemmert. Dat de nietjes onder de navel niet zijn uitgescheurd zegt niets over het stuk boven de navel, dat was een niet genezende wond. Daar kan de zorgaanbieder niets aan doen.
Dat het herstel lang duurde heeft alles te maken met de slechte fysieke conditie van de cliënt. Daar is de zorgaanbieder niet verantwoordelijk of aansprakelijk voor. Zelfs als de huid direct genezen zou zijn, dan zou hij nog steeds een laparotomie hebben ondergaan en de hersteltijd daarvan is naar ervaring gemiddeld zes weken. De schade is verder niet onderbouwd. Er is bovendien geen causaal verband gesteld noch aannemelijk gemaakt tussen het vermeend onzorgvuldig handelen en de schade.
Van toerekenbare schade is geen sprake. Evenmin is duidelijk wat de cliënt heeft gedaan om de gestelde schade te beperken. De gevraagde schadevergoeding moet worden afgewezen.
Beoordeling van het geschil
De commissie stelt voorop dat voor aansprakelijkheid van de zorgaanbieder vereist is dat voldoende aannemelijk is dat de zorgaanbieder tekort is geschoten in de uitvoering van de zorgovereen¬komst. De aanwezigheid van een fout of nalaten is een vereiste voor aansprakelijkheid van de zorgaanbieder. De tekortkoming moet aan de zorgaanbieder kunnen worden verweten en de cliënt dient daarvan nadeel te hebben ondervonden.
Kern van de klacht is dat de krammen te vroeg uit de operatiewond zijn verwijderd. De cliënt wordt hierin niet gevolgd. Volgens het geldende protocol dienen de krammen na 10-14 dagen te worden verwijderd. Bij de cliënt zijn de krammen na 13 dagen verwijderd. Er was geen aanleiding om van het protocol af te wijken. Ook de door de cliënt aangevoerde argumenten – het vasthouden van 30 kilo vocht en extra lichaamsvet – geven daarvoor geen aanleiding. De verpleegkundige die de krammen heeft verwijderd heeft dan ook geen fout gemaakt. Het openspringen van de wond is het gevolg van een slechte genezing van de operatie wond. Er is lege artis gehandeld. De klacht is dan ook ongegrond.
Tijdens de mondelinge behandeling is gebleken dat de wijze waarop de cliënt van informatie is voorzien – met name de wijze waarop hij door de juridisch adviseur van de zorgaanbieder is aangesproken – ongelukkig is geweest. Wellicht had een betere – meer empathische – communicatie geleid tot een beter begrip van de cliënt van de situatie.
Het had op de weg van de zorgaanbieder gelegen om meer informatie te verstrekken over de complicatie van de genezing van de wond. Uit de stukken blijkt niet dat de zorgaanbieder uitleg heeft gegeven over wondgenezing. De commissie adviseert het ziekenhuis om in de toekomst empathischer te acteren.
Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht ongegrond is. De door de cliënt verlangde schadevergoeding wordt afgewezen.
Derhalve wordt als volgt beslist.
Beslissing
De commissie:
verklaart de klacht van de cliënt ongegrond.
Het door de cliënt verlangde wordt afgewezen.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Ziekenhuizen, bestaande uit mevrouw mr. A.D.R.M. Boumans, voorzitter, de heer M.W. Mundt, de heer J. Donga, leden, in aanwezigheid van mevrouw mr. L. Kramer, secretaris, op 10 januari 2022.